Ogłoszenie

kawawaniliowa17

Użytkownik

Dołączył: 2021-09-20

Liczba postów: 1

cześć kochane

1. Ile masz lat
22

2. Twój wzrost
164cm

3. Twoja waga: najniższa, najwyższa, obecna
30kg, 74kg, 51kg

4. Twój cel
45kg

5. Jak wyglądało Twoje dotychczasowe odchudzanie?
w 6 klasie szkoły podstawowej zaczęłam przygodę z anoreksją, jednak trochę przegięłam, schudłam wtedy do 30kg. potem sama zgodziłam się na leczenie, które poprowadzono bardzo źle, bez realnego wsparcia psychologa, jedynie szybkie podtuczanie i faszerowanie lekami uspokajającymi. trochę też pchnięto mnie w stronę bulimii (choć wtedy nie wymiotowałam), bo szybciej przybierałam na wadze, a przecież o to wszystkim chodziło. przed liceum schudłam w pół roku z 74 kg do 54kg. Przed maturą straciłam jeszcze 2kg. Za to na studiach, dzięki ponownemu ,,leczeniu mnie na siłę" przez rodzinę i stukniętą dietetyczkę 9które było zbędne, byłam super normalną zdrową dziewczyną) wpakowano mnie w prawdziwą bulimię (nie zwalam na nikogo absolutnie winy, ale z perspektywy czasu widzę, gdzie leży przyczyna).

6. Jak zaczęło się Twe życie z Aną i ile lat jesteście już razem.
Tak jak wyżej napisałam, z Aną znam się od 12/13 roku życia, czyli ponad 9 lat. Nawet gdy mnie ,,leczono" i teoretycznie ,,wychodziłam z choroby" - wciąż za nią tęskniłam. Ana jest ze mną cały czas, jednak jakby niedostępna, wiele blokad stworzonych od tego czasu nie pozwala mi poczuć tego, co kiedyś czułam.

7. Czego oczekujesz od forum? I co chciałabyś na nie wnieść?
Liczę na zrozumienie i możliwość wyrażenia tego co czuję. Być może wsparcia w trudniejszych momentach. Chciałabym pomóc wszystkim obecnym dziewczynom, podzielić się wiedzą zdobytą przez te wszystkie lata (w tym na studiach medycznych, bardzo przydatną jeśli chodzi o kwestie chudnięcia i metabolizmu , przynajmniej takie odnoszę wrażenie).

8. Czemu akurat Ana a nie zdrowe odchudzanie? Czy jesteś w pełni świadoma swej decyzji i nie chodzi ci tylko o zgubienie kilku kilogramów?
Tęsknię za wszystkim co wiązało się z Aną, za emocjami, stanem umysłu, wyostrzeniem zmysłów, możliwościami i przywilejami, które mi dawała, a w szczególności - za poczuciem bezpieczeństwa, kontroli, świadomością siły woli jaką miałam. Gubienie kilogramów jest jednym z ,,przyjemnych dodatków", wiadomo, że mi na tym również zależy, jednak nie jest to priorytet.

9. Jaki masz stosunek do pro-Mia?
Znam, nie polecam, mam nadzieję, że bulimia nigdy więcej nie będzie miała udziału w moim życiu.

10. Czy jakbyś była na pograniczu wychudzenia odchudzałabyś się dalej? Jakie masz podejście do dekalogu (np. punktu o karaniu się)?
Pewnie moje otoczenie by mi to uniemożliwiło jednak ja sama pewnie nie chciałabym być aż w takim stanie, że groziłoby mi znowu wylądowanie w szpitalu. Karanie się - tak, ale z sensem. To znaczy - kary które będą wnosiły coś w relację z Aną - jak najbardziej (obcięcie dodatkowych kalorii, ćwiczenia, zimny prysznic itp). Ale karać się poprzez np samookaleczanie - nie, to nie moja bajka.